Przejdź do treści

Romantyzm na pierwszym miejscu stawiał emocje.

Był przecież polonez w „Panu Tadeuszu”, „taniec chocholi” w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, szalone tango Eugeniusza i Edka z „Tanga” Sławomira Mrożka... I wszystkie one stały się symbolami nas samych i naszej kultury.

U Mickiewicza polonez jest ważnym elementem kultury szlacheckiej. Pokazuje także polskie przywiązanie do tradycji i daje nadzieję na przyszłość. Mickiewiczowi chodziło przede wszystkim o nadzieję związaną z odzyskaniem niepodległości, ale my dzisiaj czytać ten taniec możemy zupełnie inaczej. I to robimy! Współcześnie tańczy się poloneza na studniówce, co ma być symbolicznym, pełnym nadziei wejściem maturzystów w dorosłe życie. Dorosłe życie, w którym ważna jest tradycja – zupełnie tak jak u Mickiewicza.

Podaj hasło

Wpisz hasło bez spacji

Uważa się, że do 1999 roku najpopularniejszym utworem do którego tańczono „studniówkowe polonezy” było „Pożegnanie ojczyzny” - dzieło Michała Kleofasa Ogińskiego. Być może tę melodię miał w głowie Adam Mickiewicz pisząc narodową epopeję.

Obok „Poloneza Ogińskiego” często na studniówkach pojawiał się również „Polonez warszawski” Tadeusza Sygietyńskiego. Od 1999 roku i premiery „Pana Tadeusza” w reżyserii Andrzeja Wajdy prym zaczął wieść polonez Wojciecha Kilara skomponowany na potrzeby wspomnianego filmu.

Romantyzm na pierwszym miejscu stawiał emocje.

Był przecież polonez w „Panu Tadeuszu”, „taniec chocholi” w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, szalone tango Eugeniusza i Edka z „Tanga” Sławomira Mrożka... I wszystkie one stały się symbolami nas samych i naszej kultury.

U Mickiewicza polonez jest ważnym elementem kultury szlacheckiej. Pokazuje także polskie przywiązanie do tradycji i daje nadzieję na przyszłość. Mickiewiczowi chodziło przede wszystkim o nadzieję związaną z odzyskaniem niepodległości, ale my dzisiaj czytać ten taniec możemy zupełnie inaczej. I to robimy! Współcześnie tańczy się poloneza na studniówce, co ma być symbolicznym, pełnym nadziei wejściem maturzystów w dorosłe życie. Dorosłe życie, w którym ważna jest tradycja – zupełnie tak jak u Mickiewicza.

Podaj hasło

Wpisz hasło bez spacji

Uważa się, że do 1999 roku najpopularniejszym utworem do którego tańczono „studniówkowe polonezy” było „Pożegnanie ojczyzny” - dzieło Michała Kleofasa Ogińskiego. Być może tę melodię miał w głowie Adam Mickiewicz pisząc narodową epopeję.

Obok „Poloneza Ogińskiego” często na studniówkach pojawiał się również „Polonez warszawski” Tadeusza Sygietyńskiego. Od 1999 roku i premiery „Pana Tadeusza” w reżyserii Andrzeja Wajdy prym zaczął wieść polonez Wojciecha Kilara skomponowany na potrzeby wspomnianego filmu.